ქართული ღვინის მრავალფეროვნება

როდესაც ქართულ გასტრონომიაზე ვიწყებთ საუბარს აუცილებელია ვახსენოთ ისეთი ფასდაუდებელი პროდუქტი, როგორიცაა-ღვინო. ღვინო ეს არის ჩვენი კულტურის განუყოფელი და ძირეული ნაწილი, რომლის გარეშეც ალბათ ჩვენი გასტრონომიული კულტურა თავის განსაკუთრებულ სახეს დაკარგავდა. სწორედ ამიტომ, ახლა ვისაუბრებ ქართულ ღვინოზე და მის ნაირსახეობაზე, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ღვინო ასე იდეალურად ერწყმის და უხდება ყველს, რომელზეც ჩვენ უკვე ვისაუბრეთ წინა სტატიაში.
ღვინო მსოფლიოს ყველაზე მრავალფეროვანი პროდუქტია, რადგან იგი აუარება განსხვავებული საღვინე ვაზის ჯიშისგან მზადდება ერთმანეთისგან ასევე სრულიად განსხვავებული მეთოდებით და ტექნოლოგიებით. ღვინო შეიძლება იყოს ცქრიალა, მშრალი, ნახევრად მშრალი, ნახევრად ტკბილი, ტკბილი, შემაგრებული... ღვინოს აყენებენ უჭაჭოდ და უკლერტოდ, ასევე ჭაჭით, ან ჭაჭით და კლერტით ერთდროულად, ლექზე დაყოვნებით... აყენებენ ქვევრში, მუხასა და ბეტონის ავზებში, უჟანგავ ფოლადსა თუ მინაში. ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული ღვინოები დგება ცხელ და გრილ რეგიონებში, მშრალი ჰავით ცნობილ და ნესტიან მხარეებში... კიდევ ძალიან ბევრი განმასხვავებელი ნიშნის ჩამოთვლა შეიძლება და სწორედ ამიტომაა, რომ ყველა ღვინო განსხვავდება ერთმანეთისგან, ყოველ შემთხვევაში, ყველა ნამდვილ ღვინოს თავისი განუმეორებელი ხასიათი აქვს და მისი გასინჯვისას სწორედ ამ გამორჩეულობით ვტკბებით ხოლმე ღვინის მოყვარულები.პირველი ღვინო ალბათ დღევანდელი საქართველოს და მისი მეზობელი ქვეყნების ტერიტორიაზე დაიწურა. ზუსტად ვერავინ იტყვის, კონკრეტულად სად, მაგრამ ფაქტია, რომ ჩვენი რეგიონია ის ადგილი, სადაც ჯერ პირველი ღვინო დაიწურა, შემდეგ კი ვაზის გაკულტურება მოხდა.

საქართველოში ძალიან ბევრი ღვინის ნაირსახეობა არსებობს, ახლა კი ვისაუბრებ იმ განსაკუთრებულ და ნაკლებად ცნობილ ღვინის სახეობებზე, რომელიც ჩვენს ქვეყანაში მოგვეპოვება.
ხიხვი - თეთრი სადესერტო სამარკო ღვინო, მზადდება ამავე დასახელების ყურძნის ჯიშისაგან. დღემდე ეს ჯიში სპეციალიზებული იყო კახეთის რეგიონში, გურჯაანის რაიონის სოფელ კარდენახის მიკრორაიონში. აღნიშნული ვაზის ჯიში გაშენებული იქნა სიღნაღის რაიონის, სოფელ ხორნაბუჯის, მიმდებარე ტერიტორიაზე. მდინარე ალაზნის მარჯვენა სანაპირო ზოლზე, ამ მიკრორაიონში კულტივირებული ხიხვი ასევე საუკეთესო მასალას წარმოადგენს ამავე დასახელების სადესერტო ღვინის დასამზადებლად. ღვინის ფერი გადადის ღია ოქროსფერიდან მუქ ოქროსფერში. მზა ღვინის კონდიციებია: სპირტი - მოც. 15%, შაქარი - 18-20 გ/100სმ³, ტიტრული მჟავიანობა - 4-8გ/დმ³. მიირთვით ხორციან ბრინჯთან, ლობიოსთან, კარტოფილთან და ყველთან ერთად.
ჩხავერი - ამავე სახელწოდების ყურძნის წითელი ჯიშისაგან დამზადებული ვარდისფერი ღვინო. საქართველოში ვაზის ეს ჯიში სპეციალიზებულია გურიაში, ჩოხატაურის რაიონში და აფხაზეთში. ჩვენი კომპანიის მიერ ექსპერიმენტის სახით კულტივირებულ იქნა კახეთში, სიღნაღის რაიონ სოფელ ხორნაბუჯის მიმდებარე ტერიტორიაზე. შედეგები გვაჩვენებს, რომ შეიძლება გამოყენება თეთრი ნახევრადტკბილი ღვინის "ჩხავერის" დასამზადებლად. ღვინო "ჩხავერი" არის ღია ჩალისფერი ვარდისფერი ელვარებით, გამოირჩევა ჯიშური არომატით. ღვინის კონდიციებია: სპირტი - 9.5-11% მოც., შაქარი 3.5გ/100 სმ³, ტიტრული მჟავიანობა - 6-7.5 გ/დმ³. მიირთვით შემწვარ კერძებთან, ფრინველის ხორცთან, ყავასა და დესერტთან ერთად.
ტიბაანი - კახური ტიპის სუფრის მშრალი სამარკო ღვინო, დამზადებული რქაწითელის და მწვანეს ყურძნიდან. დამზადება წარმოებს ძველი კახური წესით ქვევრებში. მზა ღვინო მუქი ქარვისფერია, ბუკეტში გამოხატულია ქიშმიშის ტონები. კონდიციებია: 11.5-13% მოც., სპირტი, 4-6 გ/დმ³ ტიტრ. მჟავიანობა, ექსტრაქტულობა-25 გ/ლ-ზე მეტი. მიირთვით ფრინველის ხორცთან და ყველთან.
კაგორი - სადესერტო წითელი სამარკო ღვინო. კაგორის დასამზადებლად გამოიყენება ღვინომასალები, რომლებიც მზადდება საფერავის, მერლოს, მალბეკისა და კაბერნე სოვინიონის ჯიშების ყურძნისაგან. ღვინო "კაგორი" არის მუქი წითელი ფერის, კონდიციებია: სპირტი - 16-17% მოც, შაქარი - 16-25გ/100 სმ³. მიირთვით ხოხბის ხორცთან, იხვისა და კაკაბის ხორცთან ერთად კომბოსტოში.
კარდენახი - პორტვეინის ტიპის სადესერტო-სამარკო ღვინო, რომელიც მზადდება რქაწითელის, მწვანესა და ხიხვის ღვინომასალებიდან. მზა ღვინო არის ქარვისფერი, ბუკეტი ჯიშობრივი, სადესერტო ტონით, გემოზე თაფლისებრი. კონდიციები: სპირტი - 18% მოც. შაქარი - 10%, ტიტრ. მჟავიანობა 4-6%-მდე. მიირთვით ხორციან ბრინჯთან, კარტოფილთან და ყველთან ერთად.
საქართველოს ლეგენდა - სუფრის მშრალი წითელი ღვინო, რომელიც მზადდება საფერავის ყურძნის ჯიშისგან. ღვინო ბროწეულისფერია. გამოირჩევა ძლიერი ექსტრაქტულობითა და მდიდარი ბუკეტით. ღვინის კონდიციებია: სპირტი - 10,5-12,5% მოც., ტიტრული მჟავიანობა - 5-7 გ/დმ³. მიირთვით ღორის ხორცთან და ყველთან.

აღსანიშნავია ისიც, რომ ქართულ ღვინოს საქართველოში არაერთი მიმდევარი გამოუჩნდა “სტარტაპერების“ სახით,რომლებიც არა თუ პოპულარიზაციას უწევენ ქართული ღვინის ძველ, ტრადიციულ სახეს, არამედ ქმნიან ახალ, განსაკუთრებულ გემოებს. ასეთია, მაგალითად ჟუჟუნა ღვინო.
ახალგაზრდებში ნახევრადცქრიალა ღვინის პოპულარობას მისი სიმსუბუქე და ახალი, დაუძველებელი გემო განაპირობებს, რასაც ალკოჰოლის შედარებით დაბალი შემცველობა და ბუნებრივი გაზის დამატებით მიღებული შუშხუნა გემოც ემატება. გარდა ამისა, თუკი სტანდარტული ღვინო შესაფერის გარემოს, კამპანიას და კერძთან შეთავსებას ითხოვს, ნახევრადცქრიალა „ჟუჟუნა“ ნებისმიერ სიტუაციაში კომფორტული სასმელია, რომელშიც ხშირად სხვა ალკოჰოლს და ხილსაც აზავებენ - ჟოლო, ფორთოხალი, ანანასი თუ ლიმონი ორჯერ დადუღებულ ხასხასა, ცქრიალა ღვინოს კიდევ უფრო მსუბუქსა და არომატულს ხდის. ამის გარდა ჟუჟუნა უამრავი კოქტეილის ძირითად ინგრედიენტად გამოიყენება, რაც იმას ნიშნავს რომ ყველა ბარსა თუ რესტორანში, სადაც ჟუჟუნა იყიდება, ისეთ კოქტეილებს, როგორიც არის აპეროლ შპრიცი, მიმოზა, კამპარი შპრიცი და სხვა, ჟუჟუნათი აკეთებენ.
ჟუჟუნა“ ტრადიციული ღვინისგან შეფუთვითაც განსხვავდება - უჟანგავი ლითონის ოცლიტრიანი კეგებით მისი გადაადგილება და ობიექტებში ჩაბარებაც მარტივდება და, რაც მთავარია, ასეთი შეფუთვის წყალობით ის მთავარ ხიბლს - ახალი, ცინცხალი ღვინის გემოს ინარჩუნებს.

ღვინო არა მარტო, გემოვნური თვისებებით გამოირჩევა, არამედ შესანიშნავია განწყობის ასამაღლებლადაც (რა თქმა უნდა ზომიერების ფარგლებში :) )
ასე რომ,აუცილებელია გავუფრთხილდეთ მას რათა ავიმაღლოთ განწყობა.:)